ΈΝΑ ΦΙΛΙ ΠΡΩΤΟ

Που με θυμήθηκες; Έχουμε να μιλήσουμε και να σε δω πάνω από χίλιες μέρες...


Ξέρεις, είσαι πρώτο φιλί για μένα. Εκείνο το βιαστικό φιλί που δώσαμε στο δρόμο πίσω από τα φορτηγά απέναντι από τα πολλά τρένα και αυτοκίνητα. Mε πήγες βόλτα στο πιο θορυβώδες μέρος. Η αδιάφορη πλατεία -τίγκα στην ανθρώπινη βρωμιά- γέμισε με φιλί και δεν ομόρφυνε. Εγώ ομόρφυνα. Και εσύ...


Την επόμενη μέρα μου είπες να έρθω στο χωριό σου. 
-Που θα πας παιδάκι μου; Τρελό είσαι; φώναζε ο κολλητός Διονύσης όταν του είπα ότι θα σε ακολουθούσα. Δεν τον άκουσα. Ποιος ακούει τους φίλους του όταν παίζει έρωτας; Ήρθα -κρυφά απ’ όλους. Και αυτό το ‘κρυφά’ κάνει την επιθυμία να σκούζει για πραγμάτωση.


Μια ανηφόρα πλακόστρωτη -θυμάμαι- μάς πήγε σ’ ένα σχολείο που είχε θέα τη θάλασσα. Ευτυχισμένοι οι μαθητές που διδάσκονται ανόργανες χημείες και κοιτάζουν θάλασσα από το παράθυρο...
-Αν είχα φτερά θα πέταγα απέναντι στη Θάσο. Μου είπες και χάζευες το μπλε.  
-Αν είχα φτερά θα πέταγα κάθε φορά που θα με φώναζες. Σου είπα και γέλασες με τις ψευτορομαντικές μου λέξεις. Σε φίλησα.


Τώρα, είναι η σειρά σου να έρθεις στο χωρίο μου. Έλα αύριο. Ξαναμπές στα ξαφνικά στη ζωή μου και φύγε μετά από δύο μέρες. Θα σου δείξω τα δύο ποδήλατα που έφτιαξε ο πατέρας μου -αν έρθεις. Το ένα είναι λευκό και το άλλο μπλε. Θα τα πέρναμε και θα σε πήγαινα όπου βγάλει ο δρόμος. Δεν υπάρχει προορισμός γιατί αγάπη μου ο προορισμός είσαι εσύ γι’ αυτές τις δύο μέρες (ο προορισμός είναι πάντοτε εφήμερος, απλησίαστος και πληθυντικός αριθμός). Ποιο ποδήλατο διαλέγεις; Πάρε όποιο θες... Εξάλλου, όταν θα φύγεις, θα είναι και τα δύο δικά μου πάλι.


Βρήκα προχτές μια παραλία πίσω από το κάστρο. Θα σε φέρω για να σε φάω. Θα ξαναπεινάσω όταν σε δω. Θα σου δείξω και τα τείχη του κάστρου που πήδαγα για να ακούσω συναυλίες τζάμπα. Σκαρφάλωνα, κρυβόμουν, χωνόμουν, έμπαινα στο κάστρο και χόρταινα από μουσικές.


Ξέρεις κάτι; Ένα πράγμα δε θα σου συγχωρέσω:  Ήξερες ότι σου έδινα το πρώτο- σπουδαίο φιλί και εσύ με πηγές στο πιο άσχημο μέρος της πόλης σου. Στο πιο ξενέρωτο. Στο πιο μαλακία. Αλλού το περίμενα το φιλί το πρώτο. Αλλού αλλά όχι αλλιώς.


(μικρές ιστορίες, διηγήματα, που ετοιμάζονται να γίνουν βιβλίο)