Θύμιος Καρακατσάνης. «Γυρίσαμε όλη τη χώρα σε κάθε άκρη της για να δουν οι Έλληνες την κληρονομιά τους»

 «H Πάτρα είναι η γενέτειρα της γυναίκας μου. Αν δεν είχα παντρευτεί Πατρινιά, θα ήμουν λειψός… Οι Πατρινοί με εκπλήσσουν. Μια φορά που έπαιζα στην Πάτρα, έβρεχε διαρκώς, πολύ δυνατά. Δεν έφυγε κανείς από το θέατρο και εγώ δεν ξέρω αν έβρεχε ή αν τα μάτια μου τρέχανε από  συγκίνηση»…


Ακούραστος και ειλικρινής. Άμεσος και εργατικός. Ο Θύμιος Καρακατσάνης ξέρει να λέει τα πράγματα με το όνομα τους, Θυμάται, θυμώνει, σχολιάζει και εξηγεί ότι τα κακώς κείμενα πάντα σχετίζονταν με τη χώρα μας.

  

Ο "Θάνατος του εμποράκου" για δεύτερη σαιζόν… Ποιος είναι ο “εμποράκος “στην Ελλάδα σήμερα;

«Ο "θάνατος του εμποράκου" είναι ο πολίτης που στύβεται από το σύστημα και μετά τον πετάνε. Οι συνταξιούχοι των 400 euro δεν είναι στυμμένες λεμονόκουπες»;

Γιατί το καλοκαίρι, επιλέξατε να σκηνοθετήσετε,να παίξετε Λυσιστράτη και να συνεργαστείτε με τον Στάθη Ψάλτη;

«Τα τελευταία χρόνια, συνεργάζομαι με τη γενιά των λαϊκών θεατρίνων και το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό! Αυτοί οι θεατρίνοι, αν  τους βάλεις σε μια πειθαρχεία, λάμπουν… Πιστεύω ότι η Λυσιστράτη μιλάει περισσότερο από ποτέ στον Έλληνα πολίτη. Είναι ένα έργο αντιπολεμικό που ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί τις γενετήσιες ορμές ενάντια στον πόλεμο. Παράλληλα, μιλάει για δήθεν δημοκρατίες, για ατασθαλίες, για ανθρώπους που κλέβουν… Τη Λυσιστράτη την είχα ανεβάσει πριν 18 χρόνια και ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία όλων των εποχών. Η Επίδαυρος είχε γεμίσει ασφυκτικά. Θυμάμαι, είχαμε παρακαλέσει τον κόσμο που ήταν από τις γύρω περιοχές να φύγουν και να έρθουν την επόμενη μέρα έτσι ώστε να δουν την παράσταση όσοι είχαν έρθει από μακριά»...

Ο λόγος του Αριστοφάνη διαχρονικός, καυστικός και “εκπαιδευτικός”…

«Για άλλη μια φορά, καταλαβαίνω ότι ο Αριστοφάνης είναι μεγάλη δύναμη για τον πολιτισμό μας. Ο Αριστοφάνης θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Βλέπεις, σήμερα, τα μέσα ενημέρωσης  ασχολούνται με το τι φοράει ο καθένας. Αυτά τα ινδάλματα προσφέρουν στον ελληνικό  λαό… Ξεχνάμε ότι το θέατρο είναι το σχολείο του λαού. Αυτή είναι η ομορφιά του πολιτισμού μας. Η πιο σπουδαία πολιτιστική πράξη είναι η αναβίωση της αττικής κωμωδίας και του αρχαίου δράματος: Από τον Σικελιανό, τον Ροντήρη, τον Κούν, τον Σολωμό, τον Κατράκη και μετά πέρασε στα δικά μας χέρια… Γυρίσαμε όλη την Ελλάδα σε κάθε άκρη της για να δουν οι Έλληνες την κληρονομιά τους, για να βελτιώσουμε τη σκέψη τους. Το θέατρο είναι πολιτική πράξη. Το να μπορείς να ανεβάσεις το επίπεδο, αυτό είναι πολιτική πράξη... Εμείς αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με τις δουλειές μας».

Πως βλέπετε τους νέους ηθοποιούς και γενικότερα αυτή τη μαζικότητα των νέων στην υποκριτική τέχνη;

«Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν δάσκαλοι. Τα παιδιά βγαίνουν από τις σχολές και δεν είναι  ημιμαθή αλλά εντελώς αμαθή! Αυτό έχει ως συνέπεια, όταν σκηνοθετείς, να ξεκινάς από την αρχή. Γι’ αυτό και τους αρχίζω ένα μήνα μάθημα και μετά τους βάζω στο πανηγύρι της παράστασης»!

Στην τηλεόραση σας ενδιαφέρει να παίξετε;

«Ρωτήστε εάν η τηλεόραση ενδιαφέρεται για μένα. Μ' ενδιαφέρει να κάνω πράγματα που δεν θα ντρέπομαι, να κάνω κάτι για το κοινωνικό σύνολο. Να γελάσει ο κόσμος αλλά να γελάσει σωστά, να σκεφτεί και να γελάσει. Δε μ' ενδιαφέρει τι χρήματα θα πάρω».

Από πού αντλείτε ενέργεια και είστε ακούραστος;

«Από το ενδιαφέρον και την αγάπη του κόσμου… Ο κόσμος έρχεται με τα παιδιά του στις παραστάσεις μας και το πρώτο πράγμα που μας ζητάνε είναι μια φωτογραφία. Ο Κεχαΐδης λέει ότι ο άνθρωπος πεθαίνει, η φωτογραφία μένει».

Δεν έχετε ανάγκη να ξεκουραστείτε; Δουλεύετε όλες τις σαιζόν…

«Με το θέατρο εκφράζομαι. Όταν δεν εκφράζομαι, κουράζομαι. Αν ένας καλλιτέχνης δεν εκφράζεται είναι σαν να βρίσκεται στο θάνατο, είναι στο σημείο μηδέν».

«Με στεναχωρεί που είμαι εκτός Επιδαύρου»

«Με στεναχωρεί γιατί στους χώρους αυτούς έχω περάσει τα νιάτα μου. Δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατό να μην επιλέγομαι. Οι πολιτικές ηγεσίες του πολιτισμού είναι άσχετες με τον πολισμό!  Το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε είναι ότι ο  Διόνυσος θα τους εξοστρακίσει  και θα ησυχάσουμε.

Οι διευθυντές που διαχειρίζονται τα πολιτιστικά στην Ελλάδα είναι απόφοιτοι κτηνιατρικής! Ελπίζω, κάποτε ν’ αντιληφθούν  ότι εμείς που παίξαμε σημαντικό ρόλο στην αριστοφανική κωμωδία, οφείλουμε να  έχουμε βήμα στην Επίδαυρο. Ο Λένιν λέει ότι η πολιτική παρουσία αποδεικνύεται από την πολιτιστική παρουσία. Το θέμα είναι να μην πεθάνει ο ελληνικός πολιτισμός. Ευτυχώς που υπάρχουν πολλοί αγωνιστές σαν και μένα».

Bio

·     Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1940.

·     Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης με το οποίο, στη συνέχεια συνεργάστηκε ως βασικό στέλεχος.

·   Η πρώτη του εμφάνιση ήταν στο έργο: Η θυρίδα και ακολούθησαν: Ο επιστάτης, Ο δράκος, Η φαλακρή τραγουδίστρια, Το παιχνίδι της σφαγής κ.α.

·     Το 1978 δημιούργησε τη Νέα Ελληνική Σκηνή ανεβάζοντας σημαντικά έργα.

·    Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό θέατρο και το Κ.Θ.Β.Ε, έχει συμμετάσχει στα Επιδαύρια με κωμωδίες του Αριστοφάνη ενώ συμμετείχε στα μεγαλύτερα διεθνή Φεστιβάλ.

ΡΑΔΙΟ ΓΑΜΜΑ, Σεπτέμβρης 2009