ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Την ώρα που με πήρε ο Νικήτας τηλέφωνο να μου προτείνει να γράψω ένα κειμενάκι για την κουλτούρα του καλοκαιριού, βρισκόμουν στο υπέροχο Γιαννισκάρι. Το τηλέφωνο διέκοψε την επιδιωκόμενη ηρεμία μου και με έκανε να σκεφτώ κατευθείαν ποια είναι η καλοκαιρινή κουλτούρα μου. Κάθε φορά που ταξιδεύω καλοκαίρι στην Ελλάδα, νομίζω ότι αναπτύσσεται η δική μου κουλτούρα... Το καλοκαίρι προκαλεί τη ζωή να νιώσεις ελεύθερος και να συναντηθείς με όσα επιτέλους ξεδιπλώνεις.

Μύρτος. Κεφαλονιά. Παίζω με τα τεράστια κύματα εντυπωσιασμένος από την απαράμιλλη ομορφιά τη ωραιότερης παραλίας.

 Ιθάκη. Παρατάμε την εξεταστική και κοιμόμαστε σε παραλίες του νησιού, χωρίς λεφτά, γυρνάμε όλο το νησί με ποδήλατο ανακαλύπτοντας την πατρίδα του Οδυσσέα. 

Αχέροντας. Στο ποτάμι που ο Άδης μετέφερε τις ψυχές στον κάτω κόσμο, εμείς κάναμε rafting. 

Τριζόνια. Το μικρό νησάκι κοντά στη Ναύπακτο. Ζω τον έρωτα με απάντηση. 

Μάνη. Στο άγριο, γοητευτικό τοπίο, μια τουρίστρια ζωγραφίζει τους βράχους της παραλίας. 

Ποταμός Νέδα. Στο μοναδικό θηλυκό ποτάμι, τελειώνω τη Βραδύτητα του Κούντερα και ανακαλύπτω την αποκλεισμένη βραδύτητα μου. 

Κρήτη. Ανεβάζουμε την παράσταση μας σ’ ένα μικρό χωριό βουτηγμένο στη φύση. 

Καϊάφας.Είχα την τύχη να ζήσω στο δάσος για μέρες- πριν το κάψουν τα συμφέροντα. Μαζεύαμε κοχύλια και πέτρες και φτιάχναμε βραχιόλια. Γυμνοί. Παραλία χωρίς τέλος. 

Κέρκυρα. Ζούμε την ιστορία του νησιού, μουσεία, εκθέσεις, μνημεία, πολιτισμός.

Κουρούτα. Νόμος Ηλείας. Η αγαπημένη μου γιαγιά Γιαννούλα φτιάχνει ακόμα χορτόπιτα. Κρυφτό, εφτάπετρο, εφηβικά ξενύχτια, θάλασσα, όλες οι αναμνήσεις με τα ξαδέλφια χωράνε σ’ ένα μικρό χωριό. 

Νήσος Πρώτη. Μεσσηνία. Ένα ναυάγιο στα ρηχά ξυπνά τον Κουστώ από μέσα μου. 

Σαμοθράκη. Το ζεστό ψωμί από το φούρνο της Χώρας, τα αινιγματικά Καβείρια μυστήρια, το γλυκο κουταλιού προύστ, τα ατελείωτα party κρουστών, η ανατολή του ήλιου από τη θάλασσα, οι παραδεισένιες βάθρες, τα τόσα πολλά αστέρια στον ουρανό, διδάσκουν την ενστικτώδη ανθρώπινη κουλτούρα.. Γυμνοί, ξυπόλυτοι. Α, ακόμα και το αντίγραφο της Νίκης της Σαμοθράκης γοητεύει..

Ρίο. Στο σπίτι. Ο κήπος. Τα νυχτερινά μπάνια με τους κολλητούς. Η γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου, σύγχρονο επίτευγμα. Ο πρωινός καφές στο καφενείο. Το καινούριο θερινό σινεμά που άνοιξε. Η εξέδρα και τα ferry boat που βουτιές με τ’ αδέλφια μου. Οι φωτογραφίες που βγάζουμε μέσα στη θάλασσα με τη νέα ψηφιακή. Οι καφέδες στο estate. Τα όμορφα έρχονται...

Νά' μαστε καλά να φτιάχνουμε και άλλες ωραίες εικόνες.

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Metropolis τον Ιούλιο του 2010)