ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΥΤΖΙΔΗΣ

«Όταν φτάνεις στο μηδέν ή θα παραμείνεις εκεί για πάντα ή θα δουλέψεις σκληρά για να ξεκολλήσεις. Εγώ επέλεξα το δεύτερο».

Βρεθήκαμε στο καμαρίνι του, μια νύχτα που το κρύο δεν είχε κάνει την εμφάνιση του στην Αθήνα. Κατ’ ευθείαν μου έδωσε την εντύπωση ότι έχει διάθεση για συζήτηση… Δείχνει και είναι ευτυχισμένος διότι αντιμετωπίζει τη ζωή με αθωότητα –μακριά από μικρότητες και μιζέρια… Κατά τη διάρκεια της συζήτησης μας ο Γιώργος Καπουτζίδης αναπολεί, γελάει, δακρύζει και αποδεικνύει ότι είναι ωραίο να μοιράζεσαι τα συναισθήματα σου.

-Το καλοκαίρι που έκανα συνέντευξη με τον Αργύρη Αγγέλου, μου εξήγησε ότι η παρέα του «Παραπέντε» παρέμεινε στο χρόνο, διότι δεν μπήκατε σε διαδικασία ίντριγκας και αντιπαλότητας.
Δεν υπήρχαν ανταγωνισμοί μεταξύ μας. Ήταν μια ευτυχής συγκυρία η παρέα του «Παραπέντε». Είναι πολύ όμορφο να δουλεύεις με ανθρώπους που συμπαθείς. Φροντίσαμε μόλις τελείωσε το «Παραπέντε» να μη χαθούμε, να μείνουμε μαζί. Ήταν το άγχος μας, μήπως και χαθούμε. Γι’ αυτό κανονίσαμε να κάνουμε δουλειές μαζί, να κάνουμε διακοπές και να περνάμε τις γιορτές όλοι μαζί.

-Έχεις κουραστεί να σε ρωτάνε πότε θα γράψεις νέα σειρά; 
Έχω κουραστεί λίγο με όλο αυτό το πράγμα. Θέλω τα πράγματα να βγαίνουν μέσα από την καρδιά μου. Όσο και να μου το λέει κάποιος, δε θα το κάνω αν δεν έχω όρεξη. Με στενοχωρεί λίγο που κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ότι για να γράψω κάποια σειρά, θα πρέπει να πηγάζει η ανάγκη της δημιουργίας από την καρδιά μου.

-Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα στο μυαλό σου;
Υπάρχουν περισσότερα από ένα θέματα στο μυαλό μου για τη νέα δουλειά. Όμως δε θα έλεγα με τίποτα την υπόθεση. Πιστεύω ότι πρέπει ν’ αφήνεσαι στην έκπληξη που δημιουργεί ο άλλος.

-Είναι πιθανό να δούμε δική σου σειρά τον Οκτώβρη;
Δεν το ξέρω καθόλου. Δεν ξέρω τί θα καθίσω να γράψω –εάν θα είναι σειρά ή ταινία για τον κινηματογράφο.

-Σε μία συνέντευξή σου, έχεις δηλώσει ότι μια από τις πιο δύσκολες στιγμές που έχεις ζήσει ήταν όταν επέστρεψες στις Σέρρες χωρίς να έχεις πάρει το πτυχίο ούτε από τη Νομική, ούτε από τη δραματική σχολή. Η μητέρα σου αγωνιούσε με το τι θα κάνεις στη ζωή σου αφού δεν είχες ολοκληρώσει τις σπουδές σου. Τι σου δίδαξε αυτή η κατάσταση;
Θυμάμαι πολύ αυτήν τη στιγμή. Θυμάμαι το βλέμμα της μητέρας μου. Με κοιτούσε και καταλάβαινα το άγχος και την αγωνία της, σκεφτόταν τι θα έκανα στη ζωή μου. Χωρίς να με ρωτήσει κάτι, της είπα να μην ανησυχεί και ότι όλα θα πάνε καλά. Είχα πάει στη Νομική, στη Θεσσαλονίκη και την παράτησα λίγο πριν το πτυχίο και κατέβηκα στην Αθήνα για τη δραματική. Ήταν μία περιπλάνηση 8 χρόνων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη και γύρισα πίσω στις Σέρρες χωρίς να έχω τίποτα στα χέρια μου. Καταλάβαινα τη στενοχώρια και την ανησυχία των γονιών μου. Ήταν πολύ χρήσιμη αυτή η εμπειρία. Αν δεν είχα ζήσει αυτή την κατάσταση, δεν θα είχα κάνει τίποτα στην ζωή μου. Αυτή η κατάσταση μου έδωσε περισσότερη ώθηση. Όταν φτάνεις στο μηδέν ή θα παραμείνεις εκεί για πάντα ή θα δουλέψεις σκληρά για να ξεκολλήσεις από αυτό. Εγώ επέλεξα το δεύτερο. Δεν το έβαλα κάτω, δεν απογοητεύτηκα, δεν έκλαψα. Αυτό με δυνάμωσε πολύ. Η ζωή θέλει δύναμη και όχι απογοήτευση. Με ξάφνιασε πολύ ο εαυτός μου, δεν ήξερα ότι είχα τόσο δύναμη. Δεν το έβαλα κάτω.

-Για να έρθουμε στο επιτυχημένο musical «Rent» στο όποιο έχεις κάνει τη διασκευή. Ζήλεψες που δεν παίζεις;
Το ζήλεψα πολύ αυτό το έργο. Το ερωτεύτηκα. Τα παιδιά που παίζουν στο «Rent» έχουν απίστευτες φωνητικές ικανότητες και ξέρω πολύ καλά ότι δε θα μπορούσα με τίποτα να τα βγάλω πέρα. Εκτός αυτού, είμαι για δεύτερη χρόνια στην κωμωδία «Από μακριά» του Θ. Αθερίδη στο Μικρό Παλλάς και υποδύομαι ένα ρόλο που αγαπάω και γελάω πολύ!

-Πώς είναι αυτός ο ρόλος;
Είναι ο πιο κωμικός ρόλος που έχω κάνει ποτέ. Υποδύομαι τον Ρόι, ο οποίος είναι αθλητής και έρχεται μεταλλαγμένος από το 2045 διότι το ντόπινγκ έχει εξελιχθεί, έχει επιτραπεί και έχει μετατραπεί μίσος σαύρα και μίσος άνθρωπος. Κατάγεται από την Νιγρίτα Σερρών και μιλάει με την ντοπιολαλιά της περιοχής, την οποία ξέρω καλά!


-Αυτό που γινόταν με το «Παραπέντε» δεν το έχουμε ξαναζήσει διότι αποτελούσε την αφορμή για να βρεθεί και να ενωθεί η παρέα. Γι’ αυτό και σε πιέζουμε να γράψεις κάτι καινούριο.
Χαίρομαι που το ακούω αυτό. Με τιμάει, με κολακεύει, με συγκινεί. Πάντως ότι και αν είχα σκοπό να γράψω, από τη στιγμή που ξεκίνησε το «Twenty», έχει παγώσει. Το «Twenty» έχει πολύ τρέξιμο και μεγάλη προετοιμασία.

-Βγάζει πολύ γέλιο το «Twenty». Ποια μεταμφίεση σου απόλαυσες περισσότερο;
Πέρασα πολύ καλά ως Ρούλα τραγουδίστρια, όταν έγινα Ινδός και όταν έκανα τη φίλη της Πέμυς Ζούνη. Ενώ μου άρεσε πάρα πολύ όταν έκανα έναν μαύρο στο «Safe sex» . Είναι πολύ περίεργο να βλέπεις το δέρμα σου να αλλάζει χρώμα
.
-Επιπλέον επιμελήθηκες τα κείμενα των video του show της Άννας Βίσση. Πώς ήταν η Άννα ως συνεργάτιδα;
Πάρα πολύ καλή. Ήταν εξαιρετική. Περάσαμε παρά πολύ καλά! Χάρηκα που την γνώρισα καλύτερα. Η Άννα έχει πολύ χιούμορ. Αυτοσαρκάζεται διαρκώς και γενικότερα είναι ακομπλεξάριστη και χαλαρή. Τα κείμενα τα έγραψα μαζί με τον φίλο μου, τον Αντώνη Χαϊμαλίδη και αναρωτιόμασταν όταν τα γράφαμε αν θα αρέσουν στην Άννα διότι ήταν κείμενα που σχετίζονταν με την κατάσχεση των ρούχων της. Όταν τα διάβασε, μέσα σε δύο λεπτά τα ενέκρινε. 

-Γιατί απάντησες αρνητικά στην πρόταση της ΕΡΤ να παρουσιάσεις την «Eurovision»;
Δεν θα προλάβαινα. Τα γραψίματα και τα γυρίσματα στο «Τwenty» είναι πολλά και επίσης έχουμε να ταξιδέψουμε στην Θεσσαλονίκη με την παράσταση «Από μακριά». Όσο και να προσπαθούμε να τα χωρέσουμε όλα, δε γίνεται.

-Σε μια συνέντευξη σου έχεις δηλώσει «Η μεγαλύτερη ευτυχία είναι να έχεις μια καρδιά που να αισθάνεται όμορφα πράγματα»… Τι είναι για σένα ευτυχία;
Το πιστεύω αυτό απόλυτα. Ευτυχία είναι να έχεις μια καρδιά αγνή, να έχεις ωραία πράγματα μέσα σου και τίποτα να μην επιτρέπεις να σε στεναχωρεί και να σε θυμώνει.

-Νιώθεις ευτυχισμένος; Δείχνεις ευτυχισμένος.
Προσπαθώ. Θέλει και λίγη δουλεία όλο αυτό το πράγμα. Όσα σε θυμώνουν και σε στεναχωρούν πρέπει να τα ελέγχεις έτσι ώστε να μη σε κυριεύσουν. Γενικά, είμαι καλά. Δεν μιζεριάζω, ξέρω να αντιμετωπίζω τα άσχημα. Δεν επιτρέπω στα προβλήματα να με παίρνουν από κάτω, θέλω να τα κερδίζω.

-Επειδή εκπέμπεις καλή ενέργεια και είσαι χαμογελαστός, νομίζω ότι θα σου πήγαινε πολύ να παρουσιάζεις πρωινή εκπομπή. Θα σε ενδιέφερε μια τέτοια δουλειά;
Όχι, γιατί το πρωί δεν λειτουργώ καθόλου. Είναι ζόρικο το πρωινό ξύπνημα για μένα. Μόνο όταν ήμουν στο στρατό το είχα συνηθίσει.

-Σε ενοχλεί η δημοσιότητα μέσα στην καθημερινότητα σου;
Όχι καθόλου. Είναι αχάριστο να λέμε ότι μας ενοχλεί. Σίγουρα υπάρχουν φορές που κάποιος μπορεί να σου φέρεται σαν να είσαι παιχνίδι που βγήκε από την τηλεόραση. Μου έχει συμβεί να μου συμπεριφέρονται σαν να μην είμαι άνθρωπος, να με αντιμετωπίζουν σαν παιχνίδι. Σε γενικές γραμμές, απολαμβάνω και διασκεδάζω με τη δημοσιότητα. Υπάρχουν αντιδράσεις του κόσμου που μπορούν να μου φτιάξουν τη διάθεση. Όταν κάποιος μου κορνάρει στο δρόμο και μου λέει «Γεια σου ρε Γιώργο» αμέσως με κάνει να χαμογελάω. 

-Υπάρχουν άνθρωποι που τους οφείλεις ένα ευχαριστώ;
Σε πολλούς. Σ’ όλους τους ανθρώπους που δούλεψα μαζί. Όλους αυτούς που με πήραν σε μια δουλειά ή ήρθαν σε μια δουλειά μου. Αλλά πάνω απ’ όλα τους γονείς μου θέλω να ευχαριστήσω. (δακρύζει)

 

(Δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2010 στο περιοδικό a.b.Gamma)