Κατεβαίνουν τα βουνά µε το ποδήλατό τους. Όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα. Τα εµπόδια που συναντούν στις καταβάσεις δεν τους φοβίζουν – αντίθετα, τους προκαλούν. Ο Γιόχαν και ο Δηµήτρης εξηγούν γιατί το downhill, πέρα από σπορ, έχει γίνει και τρόπος ζωής τους…
ΓΙΟΧΑΝ ΠΑΝΟΥ
29 ετών κάνει downhill εδώ και 4 χρόνια, Αθήνα
«Θα ήθελα να βλέπω στο δρόµο ποδηλάτες µε κοστούµια να πηγαίνουν στη δουλειά τους»
Τι είναι ακριβώς το downhill;
Είναι κατάβαση βουνού µε µεγάλη ταχύτητα και άλµατα πάνω από βράχια και φυσικά εµπόδια.
Τι σε έκανε να το αγαπήσεις;
Η ταχύτητα, η αδρεναλίνη, οι εκδροµές µε τους φίλους και, το πιο σηµαντικό, η επαφή µε την φύση. Είναι αρκετά επικίνδυνο και οι τραυµατισµοί είναι συχνοί, σχεδόν καθηµερινοί, ωστόσο υπάρχουν προστατευτικά, όπως κράνος, επιγονατίδες και ειδικά προστατευτικά για τον αυχένα, που παρέχουν πολύ σηµαντική ασφάλεια.
Ποια είναι η αγαπηµένη σου πίστα κατάβασης στην Ελλάδα;
Αγαπηµένες πίστες είναι του Παρνασσού και της Δίρφης στη Στενή Ευβοίας, η οποία είναι πολύ καλά φτιαγµένη από local riders και αξίζει κάποιος να την επισκεφθεί και να δοκιµάσει τα πρώτα του βήµατα στο downhill.
Τι πιστεύεις πως είναι αυτό που χρειάζεται για να αναπτυχθεί το ελληνικό downhill;
Αγάπη και αρκετή δουλειά από όσους κάνουν downhill και freeride για να ανοίγονται συνεχώς νέα µονοπάτια. No dig, no ride.
Πώς και πού προπονείσαι;
Η προπόνηση γίνεται συνήθως στα γύρω βουνά της Αττικής τα Σαββατοκύριακα, αλλά και εκτός Αττικής, σε camps που οργανώνονται. Σηµαντική είναι και η φυσική κατάσταση που πάντα βοηθά να κάνεις µεγάλες αποστάσεις για προπόνηση µε ποδήλατο δρόµου.
Ποιο είναι το δύσκολο κοµµάτι στους αγώνες κατάβασης;
Τα πιο δύσκολα κοµµάτια είναι αυτά που έχουν ρίζες δέντρων, βρεγµένα βράχια και στροφές µε αρνητική κλίση.
Παίρνεις µέρος σε αγώνες dowhill;
Κατά καιρούς λαµβάνω, αλλά δεν υπάρχει οργανωµένο πρωτάθληµα από οµοσπονδία, αφού η οµοσπονδία ποδηλασίας κάνει έναν αγώνα τη χρονιά και συνήθως τον ανακοινώνει µια εβδοµάδα πριν. Δεν τους πολυνοιάζει το downhill. Για τα άλλα είδη ποδηλάτου υπάρχει µεγαλύτερο κοινό, άρα και µεγαλύτερες επιχορηγήσεις από το κράτος.
Τον τελευταίο καιρό, κυρίως στην Αθήνα, αρκετός κόσµος παράτησε το αυτοκίνητο και αποφάσισε να µετακινείται µε τα ποδήλατα.
Λίγο η κρίση, λίγο η µόδα βοήθησε να γίνει µια στροφή προς το ποδήλατο. Σίγουρα είναι θετικό. Θα ήθελα να βλέπω στο δρόµο ποδηλάτες µε κοστούµια να πηγαίνουν στη δουλειά τους
Τι θα συµβούλευες κάποιον που σκέφτεται ν’ ασχοληθεί µε το downhill;
Να φοράει πάντα κράνος και να σέβεται τη φύση, το βουνό και τους συνανθρώπους µας που απλώς πάνε για µια βόλτα στο βουνό.
ΔΗΜHΤΡΗΣ ΝΗΣΙΩΤΗΣ
29 ετών, κάνει downhill εδώ και 3 χρόνια, Θεσσαλονίκη
«Άλµατα, κλίσεις, γρήγορες στροφές…»
Τι σηµαίνει για σένα το downhill;
Eίναι ένα από τα καλύτερα extreme sports που µπορεί να κάνει κάποιος. Η ταχύτητα, τα άλµατα, οι απότοµες κλίσεις και οι γρήγορες στροφές σε συνδυασµό µε το ότι βρίσκεσαι µέσα στο βουνό κάνουν το downhill πολύ συναρπαστικό. Για µένα, όµως, πέρα από άθληµα έχει γίνει και τρόπος ζωής.
Αγαπηµένη διαδροµή εντός συνόρων;
Η αγαπηµένη µου διαδροµή είναι το Forest Gam στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Στην Ελλάδα, βέβαια, έχει πολλά ωραία µονοπάτια – και δύσκολα, αλλά και εύκολα. Σχεδόν σε κάθε πόλη της χώρας µας υπάρχει τουλάχιστον µία, αλλά και περισσότερες διαδροµές κατάβασης στις οποίες οι εκάστοτε downhilleders διοργανώνουν τον δικό τους αγώνα, µε αποτέλεσµα να έχουµε σχεδόν κάθε 2 µήνες και από έναν αγώνα σε διαφορετικό µέρος.
Στο εξωτερικό έχεις τρέξει; Είναι πιο αναπτυγµένο το άθληµα έξω;
Ναι, έχω τρέξει το 2009 στην Πορτογαλία, που είναι αρκετά πιο ανεπτυγµένο από εδώ. Επίσης είναι ιδιαίτερα ανεπτυγµένο σε Αµερική, Καναδά, Αγγλία, Αυστρία, Ανδόρα, Αυστραλία, Νότια Αφρική και πολλές ακόµα χώρες.
Τι είναι αυτό που σε κάνει να πας γρήγορα;
Όχι φρένο. Ακούγεται λίγο αστείο, αλλά είναι η αλήθεια. Και, φυσικά, να κρατάς σταθερό ρυθµό όταν κατεβαίνεις ένα µονοπάτι. Όσο πιο γρήγορος είναι αυτός ο ρυθµός τόσο πιο γρήγορος γίνεσαι.
Προπονήσεις που κάνεις;
Προπονούµαι στα µονοπάτια τις Θεσσαλονίκης, Ωραιόκαστρο και Χορτιάτη, αλλά και στο πολύ ωραίο µονοπάτι της Νάουσας στα Τρία Πέντε Πηγάδια. Πέρα, όµως, από την προπόνηση µε downhill ποδήλατο, κάνω προπόνηση και µε απλό ποδήλατο βουνού XC, αλλά και µε ποδήλατο δρόµου. Όπως επίσης τρέξιµο, κολύµβηση και βάρη.
Σε αγώνες συµµετέχεις;
Έχω τρέξει σχεδόν σε όλους του αγώνες απ’ τον Ιούνιο του 2008 µέχρι σήµερα, και σ’ αυτούς τους αγώνες έχω ανεβεί σε περισσότερα από 15 βάθρα.
Τι θα έλεγες σε κάποιον που σκέφτεται ν’ ασχοληθεί µε το downhill;
Οπωσδήποτε να συµβουλευτεί κάποιον έµπειρο αναβάτη όσον αφορά την επιλογή του ποδηλάτου και τις τεχνικές οδήγησης και από εκεί και πέρα... Καλές καταβάσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου