H 21χρονη Αμαλία Αρσένη εγκατέλειψε για λίγο τις σπουδές υποκριτικής στην Αμερική για να υποδυθεί την Μπέππι στο έργο “Stallerhof” που ανεβαίνει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Σε μια φάρμα της Βαυαρίας, η πνευματικά καθυστερημένη Μπέππι υποφέρει από τη συναισθηματική ψυχρότητα των γονιών της. Ο μόνος που της δίνει σημασία είναι ο Ζεπ, ένας μοναχικός εργάτης που δουλεύει κοντά τους. Μεταξύ τους δημιουργείται μια παράξενη ερωτική σχέση, μια σχέση ανάμεσα στην κακοποίηση και την τρυφερότητα... Η Αμαλία Αρσένη αναμετράται με τον πολύπλοκο ρόλο της Μπέππι και μας λέει για αυτόν: «Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να δημιουργηθεί ένας χαρακτήρας, ένας ολόκληρος ψυχισμός.
Η Μπέππι ζει στη σιωπή και το είναι της -όχι φυσικά το πραγματικό- το έχουν πλάσει άλλοι, οι γονείς της, η κοινωνία. Υπάρχουν τόσες ταμπέλες που θα μπορούσε κάποιος να της κολλήσει, από ‘καθυστερημένη’ μέχρι ‘ανάπηρη’ και όλα αυτά με μεγάλη ευκολία. Η δική μου ‘δημιουργική δυσκολία’ λοιπόν ήταν να κοιτάξω τον άνθρωπο πίσω από τα κλισέ και να πλάσω το χαρακτήρα και όχι το πρόβλημα. Και ο χαρακτήρας αυτός ήταν κουκουλωμένος από σιωπές και στερεότυπα», αναφέρει η 21χρονη ηθοποιός. Αλήθεια, τι ένιωσε όταν ο σκηνοθέτης της παράστασης κ. Θεοδωρόπουλος της ανακοίνωσε -μετά την οντισιόν- ότι θα υποδυόταν το ρόλο αυτό; «Χάρηκα, φοβήθηκα, αγχώθηκα, ονειρεύτηκα, ταρακουνήθηκα, χάρηκα πάλι. Ηταν σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα».
Η Αμαλία στα 17 της πήγε στην Αγγλία να για να σπουδάσει θέατρο στο London Academy of Music και έπειτα συνέχισε τις σπουδές της στο Smith College στη Μασαχουσέτη, τις όποιες διέκοψε για να έρθει να παίξει στο “Stallerhof”. Μένει ένα εξάμηνο για να ολοκληρώσει τις σπουδές της και ακούγεται αποφασισμένη ότι του χρόνου θα επιστρέψει στην Αμερική για να πάρει το πτυχίο της. Το ερώτημα είναι εάν μετά το πτυχίο θα επιστρέψει στην Ελλάδα ή όχι.
Θέλω να γυρίσω γιατί νιώθω ότι εδώ είμαι καλυτέρα. Τα πράγματα μπορεί να είναι αντικειμενικά χειρότερα, αλλά αυτό είναι τελείως υποκειμενικό. Αν έχω την τύχη να συνεχίσω να κάνω θέατρο στην Ελλάδα, τότε θα είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος! Το να κάνω θέατρο έξω -επειδή το έζησα μέσα από τις σπουδές μου- δεν με έκανε να νιώθω τόσο ασφαλής, φοβόμουν πως η γλώσσα, το ξένο περιβάλλον ενδεχομένως, μπορεί να με ‘προδώσει’, να με αφήσει ξεκρέμαστη».
Οι γονείς της Αμαλίας είναι οι πολιτικοί Λούκα Κατσέλη και Γεράσιμος Αρσένης, οι όποιοι δεν ξαφνιαστήκαν από την απόφασή της να γίνει ηθοποιός. «Δεν έφεραν αντιρρήσεις, ήθελαν να γίνω ηθοποιός από πάντα», εξηγεί.
Πέρα από τους πολιτικούς γονείς της, όμως, στο οικογενειακό της περιβάλλον υπάρχουν πολλοί άνθρωποι του θεάτρου. Είναι εγγονή του σκηνοθέτη Πέλου Κατσέλη και της ηθοποιού Αλέκας Κατσέλη και ανιψιά της Κίττυς Αρσένη και της Νόρας Κατσέλη. Η ίδια δείχνει ότι δεν αγχώνεται, ούτε επηρεάζεται από τους θεατρικούς συγγενείς της. «Οσο κακό και αν ακούγεται, πολλές φορές ξεχνούσα ποιανού παιδί είμαι, ποιανού εγγονή και ποιανού ανιψιά. Δεν επηρέασε τίποτα τέτοιο την απόφασή μου να γίνω ηθοποιός ή να μη γίνω πολίτικος. Σε αυτά τα θέματα είμαι λίγο αναιδής: κάνω αυτό που μου αρέσει έμενα. Ανεξάρτητα από τα ερεθίσματα που είχα στο σπίτι, το να κάνω θέατρο ήταν κάτι που με μάγευε για δικούς μου προσωπικούς λογούς», λέει χαρακτηριστικά. Ακριβώς για αυτό, λοιπόν, είμαστε σίγουροι ότι η Αμαλία θα καταφέρει να πραγματοποιήσει τα όνειρά της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου