ΤΑ ΚΩΛΟΠΑΙΔΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ~ λάμπρος αραπάκος

Με φόντο τη γειτονιά τους, τα Εξάρχεια, ο Γιώργος Καφετζόπουλος, ο Αινείας Τσαμάτης και ο Διογένης Σκαλτσάς, πρωταγωνιστές στην ταινία «Κωλόπαιδα», μας μίλησαν για τα πρώτα τους βήματα στο σινεμά, για την Αθήνα και την επιλογή των νέων να μεταναστεύουν.

Τρεις φίλοι έχουν μπουχτίσει με τις ζωές τους στην Ελλάδα και βρίσκουν τα κότσια να φύγουν μόνιμα στο εξωτερικό. Τη νύχτα πριν από τη φυγή τους ξενυχτούν, κάνοντας τις τελευταίες βόλτες στη γειτονιά όπου μεγάλωσαν, τα Εξάρχεια. Οσα δεν είχαν μοιραστεί τόσα χρόνια αποφασίζουν να τα πουν εκείνες τις ώρες. Οι αλήθειες όμως που ξεδιπλώνονται κάνουν αυτή την τελευταία νύχτα ακόμα πιο καθοριστική. Πτυχές του χαρακτήρα τους που έκρυβαν για χρόνια αποκαλύπτονται. Ξημερώνει. Αυτά που μοιράστηκαν σίγουρα τους επηρεάζουν. Πόσο όμως τους αλλάζουν; Θα φύγουν τελικά για Βερολίνο;

Αυτή είναι η ιστορία της ταινίας «Κωλόπαιδα» -θα παρουσιαστεί στις «Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x» στις 22 Σεπτεμβρίου, που διαδραματίζεται σε χρονικό διάστημα 12 ωρών, από τις έξι το απόγευμα μέχρι τις έξι το πρωί και μας μεταφέρει στις τελευταίες ώρες των τριών φίλων πριν από το ταξίδι. «Είναι εύκολο να πάρεις την απόφαση και να πεις ‘Φεύγω’, αλλά, όταν φτάνεις λίγο πριν από τη φυγή, στο κεφάλι σου έχεις πολλά πράγματα να επεξεργαστείς, πολλά μέσα σου σε τρώνε», αναφέρει ο 27χρονος Αινείας Τσαμάτης, που υποδύεται ένα από τα τρία «Κωλόπαιδα» και πριν από δύο χρόνια αποφοίτησε από τη δραματική σχολή της Νέλλης Καρρά. Γιατί όμως αυτός ο τίτλος για την ταινία; Την απάντηση δίνει ο Διογένης Σκαλτσάς: «Χρησιμοποιείται με την καλή, τη χαριτωμένη έννοια της λέξης, όπως θα το έλεγε με χαμόγελο μια γιαγιά, ‘Α, ρε κωλόπαιδα’». Ο Διογένης είναι 26 χρόνων, δεν σπούδασε ηθοποιία, αλλά χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και είναι η πρώτη φορά που αναμετριέται με τις υποκριτικές του ικανότητες. «Δεν φοβήθηκα να το δοκιμάσω, γνώριζα από πριν τα παιδιά, ένιωσα ασφαλής με την ομάδα της ταινίας και είπα ‘Γιατί όχι;’, δεν το σκέφτηκα και πολύ».

Ο τρίτος της παρέας είναι ο Γιώργος Καφετζόπουλος, μένει στο Λυκαβηττό και συμμετείχε πέρυσι μαζί τον Διογένη στο «Μέσα» του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Οι τρεις τους είναι φίλοι εδώ και χρόνια, γεγονός που τους έκανε να απολαύσουν και να χαρούν τα γυρίσματα ακόμα περισσότερο. «Είναι ωραίο τελικά να συνεργάζεσαι με φίλους», συμπεραίνει ο Διογένης.

Μένω ή Φεύγω;

Τώρα που τα πράγματα δυσκολεύουν, έχουν σκεφτεί να πάνε στο εξωτερικό, όπως οι ήρωες που υποδύονται; «Για έναν ηθοποιό το βρίσκω δύσκολο να φύγει στο εξωτερικό, εκτός και αν μιλάει κάποια γλώσσα πολύ καλά. Εγώ, ας πούμε, δεν μιλάω. Αλλά για ένα σκηνοθέτη, ζωγράφο ή χορευτή μπορεί να είναι μια καλή ιδέα να το δοκιμάσει», σημειώνει ο 26χρονος Γιώργος. Από το μυαλό του Αινεία έχει περάσει η σκέψη να φύγει, αλλά θέλει πρώτα να προσπαθήσει εδώ. «Κάποιες φορές με τις δυσκολίες τα καταφέρνεις πιο ειλικρινά και με τον εαυτό σου και με τους άλλους», αναφέρει ο ίδιος, ενώ ο Διογένης ακούγεται πιο αποφασισμένος και θέλει κάποια στιγμή να φύγει, αλλά όχι τώρα. «Προς το παρόν κάνω πράγματα εδώ που μου αρέσουν πολύ και πάντα ήθελα να κάνω. Το αφήνω για πιο μετά. Μόλις βαρεθώ, θα φύγω».

Σκληρή Αθήνα, σκληρό θέατρο

Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Αθήνα και αποτυπώνει το σκληρό, γοητευτικό πρόσωπο της πόλης. «Μου τη σπάει το ότι, ενώ πέντε με έξι χρόνια νωρίτερα μπορούσες να κυκλοφορήσεις σχεδόν παντού άνετα και το πολύ πολύ να σου τρώγανε κάνα κινητό ή πορτοφόλι, τώρα πια έχει γίνει άγρια η φάση, με μαχαιρώματα και πυροβολισμούς… Τώρα, αυτό που μου αρέσει πολύ στην πόλη είναι ο Αύγουστος και η Κυριακή του Πάσχα, μέρες δηλαδή που αδειάζει και καθαρίζει», εξηγεί ο Γιώργος, που από 5 Νοεμβρίου θα παίζει με τη νεοσύστατη ομάδα Πάλσαρ (www.pulsartheatre.com) στο έργο «Τα παιδιά του ήλιου» του Μαξίμ Γκόρκι στην Knot Gallery. Ο Αινείας και ο Διογένης μένουν στα Εξάρχεια. «Τα Εξάρχεια είναι η ζωή μου. Θα βγω μια βόλτα και θα χαιρετίσω δέκα ανθρώπους», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αινείας.

Τελειώνοντας, η κουβέντα πάει και στον ελληνικό σύγχρονο κινηματογράφο, που φαίνεται ότι έχει βρει το δρόμο του. «Αυτή η άνθιση οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι του σινεμά γυρίζουν ταινίες που παρακολουθούν το σήμερα, το τώρα και έτσι αφορούν τους θεατές, τους προβληματίζουν», εξηγεί ο Αινείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία είναι ανεξάρτητη παραγωγή, έγινε με πραγματικό μεράκι και πολλή όρεξη, μακριά από χορηγούς και επιχορηγήσεις. Οι ηθοποιοί και όλοι οι συνεργάτες ήξεραν εξαρχής ότι δεν υπήρχαν χρήματα, παρόλα αυτά γούσταραν, συμμετείχαν χωρίς αμοιβή και δούλεψαν σκληρά, αποδεικνύοντας ότι και χωρίς χρήματα μπορείς να κάνεις τέχνη. «Ηταν μεγάλο σχολείο και για εμάς και για το σκηνοθέτη Στέλιο Καμμίτση από πολλές απόψεις, μια και ήταν η πρώτη φορά που κάναμε κάτι τέτοιο», τονίζει ο Γιώργος… Καλή τύχη, Κωλόπαιδα