«Κανένας νικητής δεν πιστεύει στην τύχη» λέει ο Νίτσε. Οι νίκες δεν κατακτιούνται εύκολα και δεν έχουν ως έρεισμα την τύχη. Οι ήττες έχουν γοητεία και γνώση. Η κατάκτηση του ονείρου δεν υπάρχει γιατί το όνειρο ποτέ δεν είναι ένα. Η Άννα Βίσση χάνει, κερδίζει, κατακτά, ταξιδεύει, ονειρεύεται, ψάχνει… Στόχος της; Να μάθει τα ανεξερεύνητα κομμάτια της και να τα κάνει ψύχη, φωνή, τραγούδι.
-Άννα, σε τι φάση σε συναντάμε αυτή την περίοδο;
«Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί βλέπω ότι οι συναυλίες εκτιμήθηκαν πολύ. Ο απολογισμός λέει ότι το καλό πράγμα τελικά ο κόσμος το εκτιμάει και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. Έχουν βγει πολλοί καλλιτέχνες σε συναυλίες φέτος και ο “ανταγωνισμός” ήταν μεγάλος αλλά θέλω να πιστεύω ότι κέρδισα τις εντυπώσεις, έτσι μου λένε… Δεν είναι μόνο θέμα προσέλευσης γιατί κι άλλοι καλλιτέχνες έχουν επιτυχία, αυτό που μ' αρέσει είναι το ότι βλέπουν μια συναυλία ενός ανθρώπου που υπάρχει στο χώρο εδώ και 36 χρόνια. Το θέμα είναι να υπάρχεις τόσα χρόνια και να εξελίσσεσαι. Να παρουσιάζεις κάθε φορά κάτι που να είναι και δέκα βήματα μπροστά. Αυτό κάνω έχοντας διαλέξει μια καινούργια ομάδα ανθρώπων που δουλεύω».
-Έχεις άγχος πριν βγεις να τραγουδήσεις;
«Θα ήταν ψέματα να πω ότι δεν άγχος. Έχω άγχος, όχι σε σημείο να μου καταστρέφεται η βραδιά μου. Έχω άγχος για να πάνε όλα καλά, να είναι εντάξει η φωνή μου γιατί φωνούλα είναι αυτή: δύο χορδές»!
-Δεν κολλάς πουθενά, δεν σ’ αρέσει το φαίνεσθαι και μιλάς ευθέως..
«Δεν μ’ αρέσει να είμαι στημένη. Καθώς ξετυλίγεται η σκέψη σου, θα πρέπει να την αφήνεις, να σκέφτεσαι και να μιλάς… Άνθρωποι είμαστε και ανθρώπινα πράγματα θα πούμε και τα λάθη μας θα είναι ανθρώπινα όπως και οι ομορφιές μας και τα τέλεια μας, ανθρώπινα είναι όλα. Δε φοβάμαι, αντιθέτως, χαίρομαι να εκτίθεμαι: Μάλλον να συναναστρέφομαι με ανθρώπους».
-Μέσα από αυτή τη συναναστροφή έρχεται η εξέλιξη γιατί δημιουργούνται νέα ερεθίσματα…
«Βεβαία. Μαθαίνω και εγώ: Τι σας αρέσει και τι δεν σας αρέσει. Δε θα κάνω κάτι επειδή αρέσει στον κόσμο. Δε θα κάνω κάτι αν δεν μ’ αρέσει επειδή αρέσει στον κόσμο για να κάνω το χατίρι του. Ούτε και τότε που συνεργαζόμασταν με το Νίκο, το έκανα. Πάντα ξεκίναγε κάτι από εμάς. Έπρεπε πρώτα να το γουστάρουμε εμείς αυτό που κάνουμε και μετά ήταν χαρά μας που το γούσταρε και ο κόσμος».
-Τι έγινε με τον Γιώργο Χατζήδακι και την επιστολή που έστειλε; Μετά από 36 χρόνια αμφισβητείται η αξία της δυναμικής σου;
«Εχθρούς το ξέρουμε ότι έχουμε, εχθρούς στη μουσική μας. Μάλλον φαίνεται ότι έχει κάτι προσωπικό μαζί μου, η επίθεση ήταν προσωπική αλλά νομίζω του απάντησε και ο κόσμος, και οι ιθύνοντες οι οποίοι ήταν περήφανοι που ήμουν εκεί μαζί τους και κάναμε μια αξέχαστη συναυλία. Δυστυχώς υπάρχει το φαινόμενο το να μη σέβεται ο ένας καλλιτέχνης τον άλλον, αν και δε νομίζω ότι είναι καλλιτέχνης ο κ. Χατζιδάκις οπότε γιατί να μιλάμε γι‘ αυτό; Πάντως, θα λάβω τα μέτρα μου και απ' ότι πιστεύω και δικαστικά. Έχω θέμα γιατί έχει στείλει μια επιστολή άκρως προσβλητική για μένα και δε θα το αφήσω να περάσει».
-Αλλάζω θέμα. Ποια ερώτηση έχεις βαρεθεί να σε ρωτάνε οι δημοσιογράφοι;
«Με κουράζει να με ρωτάνε συνέχεια για το αν συναντήθηκα με τη Δέσποινα Βανδή. Είναι κουραστικό και χαζό αυτό. Ε, ναι συναντηθήκαμε. Συναντήθηκα με έναν άνθρωπο του χώρου μου που χρόνια τώρα υπάρχει λόγος που τον δημιουργούν τα media για μας, έτσι για να ξεσηκώνουν τον κόσμο. Είναι λιγάκι χαμηλού επιπέδου κουτσομπολιό αυτό.Με τη Δέσποινα Βανδή δεν υπήρχε ποτέ κανένα θέμα μεταξύ μας».
-Τι νιώθεις όταν τραγουδάς το τραγούδι Αλήτισσα ψύχη;
«Τσαντίζομαι».
-Γιατί;
«Με πιάνει μια τσαντίλα. Σκέφτομαι τι έχω περάσει στη ζωή μου»..
-Ποιο γεγονός της ζωής σου, σου θυμίζει το τραγούδι αυτό;
«Δεν μπορώ ν’ αποκαλύψω γιατί θα πω ονόματα. Σκέφτομαι διάφορες φάσεις της ζωής μου και λέω “για σένα το λέω”»..
-Έχεις πονέσει πολύ ερωτικά στη ζωή σου;
«Θα τραγούδαγα έτσι αν δεν είχα πονέσει ερωτικά;… Θέλω να πιστεύω ότι το κοινό που μ’ αγαπάει για τη φωνή μου και τα τραγούδια μου είναι παθιάρηδες άνθρωποι».
-Στη συναυλία που είχες δώσει για την εβδομάδα Ελληνικής μουσικής, είχες πει ότι αγαπήσες περισσότερο τοcd “Απαγορευμένο” μέσα από την αποδοχή κόσμου…
«Το “Απαγορευμένο” είναι ένα περίεργο cd. Όταν κάνεις ένα cd χωρίς τον απόλυτο συνεργάτη σου, είναι δύσκολή, περίεργη στιγμή. Είναι και θέμα συνήθειας αλλά και θέμα αγάπης προς τον σύντροφο της ζωής σου μουσικά. Αλλά μου άρεσε αυτή η πρόκληση που είχα. Εγώ είμαι παρούσα με τη φωνή μου και στις δουλειές που έχω κάνει με το Νίκο αλλά και αυτή τη δουλεία που έχω κάνει με άλλους συνεργάτες. Δεν θέλω να τα συγκρίνω. Τα αγαπάω όλα”.
-Με το Νίκο θα δούμε άλλη συνεργασία ή προτιμάς οι επόμενες δουλειές να γίνουν με άλλους συνεργάτες;
«Δε σκοπεύω, ούτε προτιμώ τίποτα. Η ζωή θα τα φέρει όπως αυτή θέλει. Είμαστε ανοιχτοί. Αν με ρώταγες πριν από 10 χρόνια θα σου έλεγα ότι ποτέ δε θα έκανα δουλεία χωρίς το Νίκο. Και όμως μου έτυχε και έκανα. Θα μου ξανατύχει να κάνω με τον Νίκο; Μακάρι!»
-Έχεις σκεφτείς να τα παρατήσεις όλα;
«Το σκέφτομαι για τρεισήμισι λεπτά. Μετά λέω “κάτσε εκεί που είσαι και τραγούδα γιατί αυτό θες να κάνεις”. Είμαι άρρωστη με το τραγούδι, νομίζω ότι φαίνεται πια. Δεν είναι θέμα χρημάτων καθόλου. Έχω κερδίσει και έχω χάσει τα λεφτά που έχω βγάλει πολλές φορές. Έχω φτάσει στο μηδενικό και ξανανέβηκα. Μπορώ να τραγουδάω για ψίχουλα. Στη “Μάλα” τραγούδαγα τόσο καιρό και δεν πληρωνόμουν, ήταν για μένα έργο ζωής. Αυτή τη δουλειά την κάνω γιατί με κάνει ευτυχισμένη. Δεν είναι ακριβώς δουλειά μου αλλά το χόμπι μου, όλη η ζωή μου».
«Δυστυχώς δε θα γίνει φέτος η παράσταση. Δε φταίει κανείς και ήταν όλα τέλεια. Με είχαν δεχτεί και όλα καλά. Δεν προλάβαινε ο φιλανθρωπικός οργανισμός, κατά τη δική τους άποψη, να το οργανώσουν. Αργήσαμε και μέσα στο καλοκαίρι δεν είχαν τη δυνατότητα να δουλέψουν γι' αυτή την παράσταση όπως θα θέλανε και να έχει επιτυχία. Άρα πάει για του χρόνου, σίγουρα».
-“Η αγάπη είναι βόλτα στο δάσος με τη φωτιά. Δεν υπάρχουν κόλπα, κάνεις δε γλιτώνει απλά” γράφει η Ελεάνα Βραχάλη στους στίχους του τραγουδιού “Αν σ’ ερωτευτώ”. Θες να κανείς αυτή τη βόλτα μέσα από τον έρωτα και την αγάπη;
«Το ζω αυτό συνέχεια με όλα τα πάθη και τα λάθη που βιώνω. Είμαι άνθρωπος της ζωής. Δε φοβάμαι. Έχω περάσει και πολύ δύσκολα και πολύ εύκολα. Κάθε μέρα είναι μια ολόκληρη ζωή, είναι ένας κύκλος ζωής. Πρέπει να έχουμε θάρρος να την περνάμε, να μην τη φοβόμαστε, να μην κλαιγόμαστε. Δε μ’ αρέσουν οι μιζέριες».
-Μακριά από κάθε μιζέρια, γκρίνια και κακομοιριά…
«Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν πολύ δύσκολα και δεν μπορούν γλιτώσουν από την γκρίνια αλλά με τη γκρίνια δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου, στη δύναμη σου- κάπου θα βρεις δύναμη».
-Σε τι πάμε “Κόντρα”;
«Πάμε κόντρα στη λογική, όπως λέει το τραγούδι και η Μυρτώ. . Δεν είμαστε παράλογοι. Πάμε κόντρα στη λογική που μας κάνει να μην είμαστε ελεύθεροι στη σκέψη και στα πάθη μας. Φτάνει να μη μας καταστρέφουν τα πάθη. Και να καταστραφούμε, ξαναερωτεύομαστε γιατί αυτός ο έρωτας θα προχωράει. Χωρίς έρωτα πώς θα ζήσουμε»;
-Είσαι ερωτευμένη;
«Όχι».
-Ανάγκη να ερωτευτείς;
«Είμαι ερωτευμένη με άλλα πράγματα. Είμαι ερωτευμένη με τη μουσική, μ’ αυτό που κάνω, με αυτό που με κάνει να ζω, με την επαφή του κόσμου. Μ’ αρέσει η επαφή με τον κόσμο. Δεν το φοβάμαι τον κόσμο. Μιλάω και τον σέβομαι. Θέλω να ενδιαφέρω τον κόσμο γιατί αυτός είναι ο λόγος να συνεχίσω τα πράγματα που κάνω. Δεν το κάνω για να βγάλω χρήματα, να υπογράφω αυτόγραφα, να το παίζω απρόσιτη για να αισθάνομαι star».
Η ζωή στην Αμερική και οι δύσκολες στιγμές …
«Ως άνθρωπος πέρασα δυσκολίες. Είμαι άνθρωπος που με βγάζουν τα media πολύ εύκολα. Έχω το δικαίωμα να περάσω τις δυσκολίες μου. Όλα αυτά μου έκαναν εντέλει καλό. Ένιωσα το τίποτα μου και τώρα αισθάνομαι ακόμα καλύτερη γιατί όταν επιβιώνεις σ’ αυτές τις καταστάσεις σημαίνει ότι είσαι άνθρωπος που αγαπάς τη ζωή και θες να ζεις!...Στο Λος Άντζελες πήγα και ζούσα πολύ απλάq Σινεμαδάκια, γυμναστήριο, studio. Γνώριζα καινούργιους ανθρώπους και ήταν μια καλή πρόκληση για μένα. Ήθελα να ανακαλύψω λίγο ποια είμαι. Όλοι οι άνθρωποι ζουν τέτοια φάση, όχι μόνο οι διάσημοι. Απλώς η διασημότητα βοηθάει να χάσεις την ταυτότητα σου. Ήταν μια καλή ψυχοθεραπεία το εξωτερικό. Μου έμαθε ότι είμαι καλό παιδί τελικά και μεγάλο ψώνιο με το τραγούδι και μ' αρέσουν τα απλά, αυθεντικά και όμορφα πράγματα. Το τραγούδι με κάνει ευτυχισμένη και νιώθω σα μωρό παιδί και αυτό θα συνεχίσω να υπηρετώ»…
Θυμάται τα πρώτα της βήματα…
Οι γονείς σου τα παρατάνε όλα στην Κύπρο και έρχονται στην Ελλάδα και μένετε όλοι μαζί στη Κυψέλη. Πιστεύουν στο ταλέντο σου και σε στηρίζουν. Τι θυμάσαι πιο έντονα από αυτά τα πρώτα χρόνια;
«Η συγκινητικότερη στιγμή της καριέρας μου είναι όταν βγήκε ο δίσκος του Σ. Κουγιουμτζή και είχα το φοβερό τραγουδάκι “Σ’ αγαπώ”. Μαζευτήκαμε όλες στο σπίτι: Η μαμά μου, οι αδερφές μου- ο μπαμπάς μου δεν είχε έρθει ακόμα στην Ελλάδα-και βάλαμε το δίσκο και κλαίγαμε όλες μαζί. Εκεί εισπράττεις όλες τις θυσίες που έχεις κάνει. Η μάμα μου τραγουδούσε παρά πολύ ωραία και εναπόθεσε τα όνειρα της στις κόρες της. Και οι τρεις είχαμε και έχουμε καλή φωνή. Η μικρή μου αδερφή διάλεξε την οικογενειακή ζωή και είναι υπεύθυνη στις δουλειές μου γιατί είναι ο μόνος άνθρωπος που εμπιστεύομαι. Η μεγάλη μου αδερφή, η Λία Βίσση σπούδασε πιάνο και έκανε καριέρα και απ’ ότι ξέρω έχει βγάλει τώρα ένα νέο δίσκο. Η μητέρα μας, μας έφερε στην Ελλάδα. Εγώ είχα υπογράψει το συμβόλαιο και ήταν τρομερή αίσθηση που μαζευτήκαμε οι 4 γυναίκες στη γκαρσονιέρα και είχαμε το παλιό πικάπ και παίξαμε το πρώτο μου δίσκο. Ήταν πολύ συγκινητικό. Κλαίγαμε και δεν πιστεύαμε το θαύμα ότι η φωνή μου καταγράφηκε στο βινύλιο».
Μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις
«Τι είναι η αγάπη; Η αγάπη δεν είναι καθόλου αφηρημένη έννοια. Η αγάπη έστω και από ένα πρόσωπο φτάνει για να μας κάνει να έχουμε λόγο να ζούμε. Είναι μεγάλη η υπόθεση η αγάπη. Δεν είναι ανάγκη να είναι ερωτική αυτή η αγάπη. Ένας φίλος μπορεί να σε κάνει να ξεπερνάς μεγάλα προβλήματα... Είναι δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις αλλά κάπου πρέπει να πιστέψεις. Πρέπει να προκαλέσεις εσύ τη ζωή σου για να βρεις την αγάπη στη ζωή σου. Δεν μπορείς να περιμένεις να έρθει μόνη της. Πρέπει να πολεμήσεις για αυτήν την αγάπη… Υπάρχει πάντα η μετάνοια σε μια σχέση, ξαναπροσπαθώ και γυρίζω πίσω… Ο εγωισμός σε μια σχέση είναι η μεγαλύτερη μαλακία που υπάρχει, είναι το πιο ψεύτικο πράγμα. Ο μόνος τρόπος για ν’ αντιμετωπίσεις τον εγωισμό είναι το χιούμορ».
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η Ημέρα» τον Σεπτέμβρη του 2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου